Duszę się. Duszę się w tym miejscu.
Zniewolona przez ludzi,
Raczej ich czyny haniebne.
Mam silę by wstać.
Mam siłę by walczyć, na razie.
Nie wiem kiedy zabraknie,
Nie wiem kiedy
Świat mnie z marzeń okradnie,
Nie wiem, niestety.
Wierzysz we mnie, poważnie?
Wierzysz, że nie upadnę,
Wierzysz, że miłości doświadczę
Na prawdę?
Dzieckiem bękarta nazwana
Wzgardzona, pomiatana - upadnę.
Nie dziś, nie jutro,
W przyszłości, na pewno.
Nie lej łez, puste żale nadaremno.
Jestem lalką w szponach zła, na pewno.
Upadnę lecz powstanę,
Silniejsza niż poprzednio!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz