"Ocean uczuć"

                                                              Boże, mój Boże,
                                                                    Co się ze mną stało?


Drogo złocista co oczy pokrywasz,
Prowadź mnie prosto w otchłań,
Uczuć głębokich. Pokaż co chowane,
Chce dotknąć - chodź kawałek.

Czuje na wargach słodki posmak lata,
Wtedy to uczucie wrzało niczym lawa.
Ostygło w morzu gorzkich łez pożegnania,
Wtedy serce pękło od naszego rozstania.

Nadal pod powiekami dostrzegam,
Błękit tych oczu, wciąż czuje dotyk,
Tak delikatny i czuły.

Chodź dawno minęło to co teraz wspominam,
Miłość ta romantyczna bo jedyna.
I chodź nigdy już nie ujrzę Twego blasku,
Nie oddam się uczuciom.

W sercu będziesz zawsze,
Wypaliłeś swoje imię na tym
suchym kawałku mięsa.

Nie poznałeś mojej duszy,
rozdarłeś i pogrzebałeś.
Dziś ja odradzam się z popiołu,

pomału - niezdarnie.

Nauczyłeś mnie żyć,
Następnie zabiłeś.
Nie wiem czemu walczę.
Skutecznie utopiłeś,

Bo wciąż tonę w tamtej miłości.

Którą porzuciłeś.
Dziś ja dla Ciebie nikim,

Zaś Ty mym sterem w okręcie zwanym życiem.